ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ ΞΥΛΟΥΡΗ,
ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
«Ήρθε μια μαύρη ξαστεριά
ήταν 8χτώ Φλεβάρη
κι’ ο Χάρος αποφάσισε
Ξυλούρη να σε πάρει,
για να μη ξαναπαίξεις πλιο
της Λύρας το δοξάρι
……………
Κλάψα και λυπηθήκανε
όλοι τη μέρα εκείνη
και σ’ αποχαιρετούσανε
λεβέντες απ’ τη Κρήτη,
φίλοι και συναδέλφοι σου
αϊτέ του Ψηλορείτη»
…………………
Στα όρη τα Μαριτσενά
στην αποκάτω μπάντα
Ξυλούρη, οι Μαριτσενοί
θα σε θυμούνται πάντα,
και θα κακιούν τον Χάροντα,
γιατί σε πήρε, γιάιντα?
…………………
Πάλι ξανά, φίλε μας Νίκο, 44σερα χρόνια μετά, στις 8χτώ Φλεβάρη, όπως κάθε
χρόνο, στο μικρό καφενεδάκι στα Μαριτσά, θα κάνουμε μαζί παρέα. Εσύ στο
τραγούδι μπροστά, κ’ εμείς θ’ ακολουθάμε. Έτσι απλά, όπως σου άρεσε,
Για πάντα φίλοι σου και πάντα στη ψυχή μας,
Οι ‘Γλεντοκόποι’
των Μαριτσών
